Για Μανουλες που ειναι και θελουν να παραμεινουν αισιοδοξες!!

Ειμαι Μαμα ενος μπομπιρα 3,5 χρονων , συζυγος ενος αξιολατρευτου μπαμπα που η αγαπη μας μεγαλωνει μερα με την ημερα μεγαλωνοντας το γιο μας!!! Ομως και οι δυο ανεργοι….Τι κανω??Πως ξεφευγω απο την απαισιοδοξια….απο την οποια δυσκολια…απο την αγωνια οχι μονο του αυριο αλλα και του τωρα?? Απλα κοιταω το παιδι μου!!! Κοιταω αυτα τα δυο ματακια τα τοσο λαμπερα και παιρνω δυναμη!! Θυμαμαι καθε στιγμη απο την παιδικη μου ηλικια ευκολη….καθε στιγμη δυσκολη και ειμαι τοσο τυχερη γιατι αυτο που μενει ειναι μονο αγαπη!! Ειμαι τοσο τυχερη γιατι οι γονεις μου μου εμαθαν ποση αξια εχει αυτη η μικρη λεξουλα…..αγαπη…..Μικρη λεξη αλλα μεγαλη δυναμη….κινητηριος!!! Κοιταω την μαμα μου , προσφατως ανεργη και αυτη , να συνεχιζει να μου δινει μαθηματα ζωης……δυναμης και αισιοδοξιας!!!Κανει παντα την καθε μερα που την επισκεπτομαστε να μοιαζει μοναδικη…. Με λιγες πετρουλες… Με μια δυο λεκανες γεματες νερο… Λιγα παιχνιδακια….και ετοιμο το σκηνικο…. Ενα απλο αλλα μαγειρεμενο με αγαπη φαγακι. αρκουν για να κανουν ενα παιδακι ευτυχισμενο!!! Μανουλες μην το βαζετε κατω ποτε….εχουμε τα παιδακια μας…οτι πιο πολυτιμο θα μπορουσαμε να ευχηθουμε ποτε….. Απλα καντε μονο μια ευχη….να ειναι καλα τα παιδακια ολου του κοσμου…..

Τα λεμε συντομα

Φιλια